Japan - Geisha's
Explore My Destination Alle posts,Japan Een tipje van de kimono

Een tipje van de kimono




Japan is een land vol tradities en cultuur, zo vol dat één verhaal over Japan niet genoeg is. Ik ga vandaag een tipje van de kimono, of sluier als je dat liever hebt, oplichten.

Laten we beginnen met de twee steden die vaak met elkaar verward worden en tevens gebruikt kunnen worden in een puzzel. Ze zijn namelijk een anagram van elkaar: Tokyo en Kyoto. Waarschijnlijk is dit niet bewust gedaan, maar toeval is het ook niet. Ik heb me laten vertellen dat dit te maken heeft met de Chinese taal en het feit dat beide steden de hoofdstad van Japan zijn of zijn geweest. ‘Kyo’ betekent hoofdstad en ‘to’ betekent Oost. De steden hebben dus een bijna gelijke naam, omdat de betekenis gelijk is. Bij de naam houdt de gelijkenis grotendeels op, Tokyo vind ik meer een zakenstad en Kyoto is meer een cultuurstad. In Kyoto nemen we deel aan een traditionele theeceremonie.

We gaan naar een klein theehuis en bellen aan. Een vrouw doet open en zij vertelt ons dat ze die ochtend geen boekingen voor de theeceremonie heeft staan. We kunnen dus direct binnenkomen en krijgen een privéceremonie.

Een theeceremonie is tegenwoordig een hobby in Japan, het is niet zo dat ze tijdens speciale gebeurtenissen of bepaalde momenten een theeceremonie doen, het is echt een hobby. Het drinken van de thee is verheven tot een kunstvorm en een serieuze aangelegenheid. Tijdens de ceremonie is iedereen gelijk en dien je respect te hebben voor de aanwezige personen en  materialen die je tijdens de ceremonie gebruikt.
Het respect wordt getoond door middel van buigingen, die worden dan ook ontzettend veel gemaakt. Gebruik je een schaaltje of een kom voor de Matcha thee dan buig je daarvoor. Tijdens de theeceremonies wordt er alleen matcha thee gedronken. Matcha is één van de betere soorten groene thee en wordt nu in poedervorm gebruikt.
Er staan diverse materialen voor ons, zo is er:  een kom, een pot met warm theewater, de matcha poeder, een soort spateltje van bamboe om de matcha poeder te scheppen, een bijzondere lepel (Hishaku) om de thee te schenken en een theedoek om alles schoon te maken.
De vrouw legt uit hoe de theeceremonie ontstaan is en daarna doet ze een demonstratie. We moeten eerst twee zoetigheden eten, voordat we de thee mogen drinken. Tot slot mogen we zelf de thee maken.
Alles dient op een bepaalde manier gedaan te worden, met buigingen en respect voor het materiaal. Zelfs de theedoek wordt op een speciale manier gevouwen. Niets wordt aan het toeval overgelaten. Niet alleen het bereiden van de thee, maar ook het drinken ervan dient op bepaalde wijze te geschieden. Het drinken van de thee gebeurt in complete rust en stilte, als een soort meditatie.
Het was een leuke ervaring, al denk ik dat het nog leuker was geweest om Japanners deze ceremonie te laten uitvoeren en te bekijken dan er zelf aan deel te nemen.

In Hong Kong wordt veel thee gedronken, maar een theeceremonie ben ik daar nog niet tegengekomen. Hoewel Japan net als Hong Kong in Azië ligt, zijn er grote verschillen tussen de twee. De Japanners zijn erg beleefde mensen, met veel geduld. Of ze zijn in elk geval zo beleefd om geduldig te doen. Vooral in dit laatste zit een groot verschil met Hong Kongers. Als je in Hong Kong in de winkel iets wilt afrekenen en je bent je geld aan het tellen, trekken ze het geld nog nét niet uit je handen. Méestal niet, want het is me wel eens overkomen dat ze het geldbiljet gewoon uit mijn handen gristen. In Japan wachten ze geduldig af, totdat je het juiste bedrag bij elkaar hebt. Na de transactie buigen ze hun hoofd en bedanken ze je voor je bezoek. Zo kan het dus ook, wat een verademing. Al voel je je als nuchtere Nederlander soms ook wat opgelaten door hun hoge mate van beleefdheid.

Een overeenkomst met Hong Kong is dat de leefruimte in Japanse steden erg klein is. Mensen leven in kleine ruimtes en voornamelijk appartementen. Hoewel het steeds minder voorkomt, zijn er nog steeds huizen in Japanse stijl. Er liggen tatami matten op de grond en er staan alleen lage meubels in huis, waardoor je dus erg dicht bij de grond zit. Het huis is van hout en de ramen zijn van een soort papier. Omdat tatami matten altijd dezelfde maat hebben en vroeger zo populair waren, wordt de oppervlakte van een ruimte ook wel weergegeven in tatami matten. In plaats van te zeggen dat een kamer 16,5 m2 is, kun je zeggen dat een kamer bijvoorbeeld 10 tatami matten is. Wanneer je een huis of appartement binnenstapt moet je altijd je schoenen uit doen. Vaak krijg je slippers aangeboden om binnenshuis te dragen.

In de metro in Tokyo kom je ontzettend veel mannen in pak tegen. Het is daar gewoonlijk om formeel gekleed naar het werk te gaan. Op kantoor werken ze hard en lang. Er worden enorm veel werkuren gemaakt en men heeft een stuk minder vrije tijd dan in Nederland. Een westerse man die een aantal jaar in Japan heeft gewoond, vertelde mij dat het bedrijf waar hij voor werkte hier graag verandering in wilde brengen. Ze stelden daarom een eindklok in, na 18.00u mocht er niemand meer op kantoor aanwezig zijn. De eerste week leidde dit tot weerstand. De baas drong er echter op aan dat het belangrijk was om een betere balans te creëren, en de werknemers werden om 18.00u naar huis gestuurd. In tegenstelling tot Nederlanders kijken Japanners op tegen hun baas. Er is een grotere afstand tussen de mensen, afhankelijk van hun ‘rang’ of status. Uiteindelijk luisterden de werknemers dus en verlieten, op verzoek van de baas, om 18.00u het kantoor. De volgende dag kwamen ze vermoeider op kantoor aan dan gewoonlijk en dat terwijl ze meer vrije tijd hadden gehad en dus meer uitgerust zouden moeten zijn. Wat bleek nou? De werknemers gingen na 18.00u niet naar huis, want wat zou hun familie ervan vinden als ze ineens zo vroeg thuis zouden zijn? Het is geen goed teken als ze zo vroeg thuiskomen, dan doen ze vast iets niet goed op hun werk. Daarom besloten de werknemers om na 18.00u de kroeg in te duiken. Na heel wat drankjes, kwamen ze vervolgens dronken thuis, maar wel op het tijdstip dat men normaal van hen verwachtte. Uiteindelijk kwam de aap uit de mouw en blijkt het lange uren moeten werken zo diep in de cultuur geworteld te zijn, dat het moeilijk is hier verandering in aan te brengen.

Het harde werken en de slechte balans tussen werk en privé eist echter wel zijn tol. Werk en prestaties zijn erg belangrijk in Japan. Wanneer iemand zijn baan verliest, kan dat een reden zijn om een einde te maken aan hun leven. Ze doen dit dan vaak om de familie-eer te redden. Je kunt dit beter niet doen door voor de trein te springen, want in dat geval moet je familie een flinke boete betalen voor de veroorzaakte  vertraging op het spoor. Een populaire plek om zelf je leven te beëindigen in Japan is het ‘Suicide Forest’, ofwel het zelfmoordbos. Tientallen mensen per jaar gaan naar dit bos om een einde te maken aan hun leven. Bij de ingang van het bos staan dan ook diverse bordjes met teksten om mensen van gedachten te doen veranderen. Het werkt, maar helaas niet áltijd.

Tijd voor een leuker onderwerp dat belangrijk is in ieders leven: eten! Eten in Japan is geen straf, het is erg smakelijk en met weinig keukens te vergelijken. Natuurlijk kennen we allemaal de sushi en sashimi. Maar wist je dat een groot deel van de zalm die in Japan gegeten wordt, geïmporteerd wordt uit Noorwegen? Sterker nog, tot een aantal jaren geleden was sushi met zalm nergens te bestellen. De Noorse vissers kampten met een zalmoverschot en moesten op zoek naar een andere markt. Zij zorgden er uiteindelijk voor dat de Japanners het stukje vis als sushi gingen verkopen en dit werd een groot succes. Naast sushi staat er nog veel meer op het menu. Zo zijn de ramen populair. Dit zijn een soort noedels die je droog kunt eten of in een soep. Vaak wordt er thee gedronken bij het eten. Heb je liever wat sterkers? Dan is de sake, een rijstwijn, wellicht een aanrader voor jou. Zelf hou ik niet van sake, geef mij maar een Liefmans! 😉

Na al het lekkere eten, zal je een keer het toilet moeten bezoeken. Dat is in Japan niet vervelend, ze proberen het gemak zo groot mogelijk te maken. Afhankelijk van het model heeft het toilet diverse functies, maar de meest basisopties zijn de volgende. Je kunt je voor- en/of achterkant afspoelen met een waterstraal, waarbij je zelf de kracht en tijdsduur van de straal kunt instellen. Daarnaast is er vaak een knop aanwezig om een doorspoelgeluid af te spelen. Op die manier worden andere geluiden onderdrukt. Tot slot kun je altijd de wc-bril verwarmen, wat zeker op koude dagen erg aangenaam is. Deze toiletten waren vroeger echt een luxe, nu kom je ze bijna overal tegen. Van de luchthaven tot restaurants tot het treinstation.

Ben je ondertussen enthousiast en nieuwsgierig geworden naar Japan? Dan wil ik je graag nog een tip meegeven. In Japan kun je meestal wel iemand vinden die Engels spreekt, of beter gezegd, wil spreken. Veel meer mensen zullen Engels kunnen spreken, maar de meesten zijn bang om fouten te maken en spreken daarom liever geen Engels. Wanneer je iemand gevonden hebt die Engels durft te spreken, hou er dan wel rekening mee dat ze ook in het Engels een accent hebben en woorden anders uit zullen spreken dan jij gewend bent. Om alvast wat Japanglish te oefenen kun je deze video bekijken. Ook als je geen intenties hebt om Japan te bezoeken, is het een aanrader om te kijken. Ben je al eens in Japan geweest? Dan is het een feest van herkenning.

https://www.youtube.com/watch?v=cTSBqT4Jt2o

Japan - Geisha's

1 thought on “Een tipje van de kimono”

  1. Hoi Monique!
    Wat een leuk verslag van Japan zeg!
    Leuke en minder leuke zaken, maar allebei héél interessant hoor! Het leest makkelijk en is zeer informatief!
    Geeft ons een mooi inkijkje in een bijzonder land.
    Ga zo door!
    Groetjes,
    Louise

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Related Post