Seoul Vegetarian Temple Food
Explore My Destination Alle posts,Zuid-Korea Delicious Soul of Seoul

Delicious Soul of Seoul





“Verandering van spijs doet eten.”

De protesten in Hong Kong zijn inmiddels een aantal maanden aan de gang. Hoewel dit uitgebreid in het nieuws is geweest en jullie er vast over gehoord hebben, hierbij toch even een korte samenvatting. De bevolking is al langer verdeeld met name omtrent de invloed van China, maar het escaleerde halverwege 2019. In 1997 is de voormalige Britste kolonie overgedragen aan China en is afgesproken dat Hong Kong nog minimaal 50 jaar zijn eigen rechtssysteem, wetten en vrijheden zou genieten onder het: twee landen, een systeem- principe. Onlangs wilde de Hong Kongse overheid een uitleveringswet doorvoeren die het mogelijk zou maken om Hong Kongers te veroordelen in China. De lokale bevolking is bang dat dit het Hong Kongse rechtssysteem zal ondermijnen en zo ontstonden de protesten.

Hoewel ik in principe een buitenstaander ben heeft het wel invloed op het dagelijkse leven van dit moment. Het geweld is over de weken toegenomen en ik wil graag voorkomen dat ik zomaar een protest in loop. Hiervoor moet je het nieuws in de gaten houden, daar de demonstraties verspreid zijn over de stad en het lastig in te schatten is waar ze die dag zullen voorkomen. Bovendien verplaatsen de demonstranten zich regelmatig. Daarnaast is het openbaar vervoer onbetrouwbaarder. De metro en bus rijden niet altijd, omdat bijvoorbeeld de weg geblokkeerd is, en soms zijn metrostations gesloten. Er zijn uiteraard meerdere wegen die naar Rome leiden, maar het aantal is vrij beperkt in Hong Kong, dus een andere route nemen is ook niet altijd een (goede) optie.

Wanneer een Koreaanse vriendin die in Nederland woont, vertelt dat ze haar thuisland gaat bezoeken, hoef ik dan ook niet lang na te denken. Ik ga naar Seoul! De Hong Kongse luchthaven is een tijdje geleden bezet geweest door de lokale bevolking, waardoor er honderden vluchten zijn geannuleerd. Hoewel er maatregelen zijn getroffen om dit nu te voorkomen, hebben de demonstranten een andere manier gevonden. Als ze de luchthaven niet kunnen bezetten, dan maar de weg ernaartoe. Het kan dus een uitdaging worden om op de luchthaven te komen. Gelukkig verloopt het vandaag rustig en kom ik tijdig op de luchthaven aan. Ik verwacht een chaos, maar tref het tegenovergestelde aan. Het is verbazingwekkend rustig en ik zie weinig mensen in de vertrekhal. Ongetwijfeld te danken aan de nieuwe maatregel waardoor alleen mensen met een boarding pass de luchthaven in worden gelaten.

Het vertrek uit Hong Kong verloopt onverwacht heel soepel, wat ik dan weer niet kan zeggen van de aankomst in Seoul. Ik kom rond middernacht aan, wat geen ideale tijd is, maar je verwacht dan toch nog wel ergens te kunnen pinnen op een internationale luchthaven. Dat blijkt moeilijker dan verwacht: pinautomaten werken niet, en het busbedrijf waar ik een kaartje wil kopen accepteert geen credit cards. Geluk bij een ongeluk is er nog één geldwisselkantoor open op dit tijdstip en kan ik mijn laatste Hong Kong dollars bij elkaar schrapen om wat wisselgeld te krijgen voor de bus. De bus is het enige openbare vervoermiddel dat me nog naar de stad kan brengen deze nacht en het is erg druk. Gelukkig kom ik aardige mensen tegen om de tijd te doden en kan ik vervolgens met de tweede bus mee die me naar Seoul Station brengt. De buschauffeur is formeel gekleed en maakt een buiging in het gangpad voordat hij vertrekt. Het blijkt een speciaal tafereel in de airport bus te zijn, want in de lokale bus gebeurt dit niet. Mijn vriendin en haar man komen mij ophalen en samen lopen we door de nacht naar onze accommodaties. Seoul lijkt aardig veilig te zijn.

Hoewel ik nu in Seoul ben, moet er ook nog even gewerkt worden voordat er tijd is voor andere dingen. Ik heb inmiddels een baan in Hong Kong waarbij ik ook af en toe op afstand kan werken en het is fijn dat het zo kan.
In de middag gaan we met zijn drieën lunchen. We zitten volgens de Koreaanse traditionele manier op kussens op de grond aan een lage tafel. Zoals in de meeste Aziatische landen zijn rijst en noedels onderdeel van de maaltijd en er wordt gegeten met stokjes. Een leuk weetje is dat er verschillen zitten tussen Chinese, Japanse en Koreaanse eetstokjes. De Chinese en Japanse stokjes zijn vaak gemaakt van een natuurproduct zoals bamboe of hout. De Chinese stokjes zijn het langste, dit omdat gerechten vaak gedeeld worden en ze zo makkelijker tot de verschillende gerechten op tafel kunnen reiken. In Japan eet men vaker van een eigen bord of kom, waardoor de stokjes korter mogen zijn. Ze zijn tevens spitser, omdat men hier vaker vis eet en dit zo makkelijker op te pakken is. In Korea eet men niet alleen met stokjes, maar ook met een lepel die beide van hetzelfde materiaal gemaakt zijn: staal. Het verhaal gaat dat vroeger de koning met zilveren eetstokjes at, omdat hij zo zou kunnen zien wanneer iemand zijn eten vergiftigd zou hebben. Het eetgerei zou dan van kleur veranderen.     
Onze stokjes verkleuren tijdens de lunch niet, dus we kunnen de vegetarische hapjes met een gerust hart opeten. Leuk hier in Korea is dat je bij vrijwel elke maaltijd buiten de deur een aantal kleine bijgerechtjes krijgt. Dit zijn vaak verschillende variaties van het ontzettend populaire (bij)gerecht kimchi. Kimchi bestaat uit gefermenteerde kool en andere groenten en heeft een pittig-zure smaak. Jaren geleden zochten mensen een goede manier om de groenten langer te conserveren en die hebben ze gevonden door deze te fermenteren. Langzaamaan is dit voedsel steeds meer in trek gekomen en is het onmisbaar geworden in de Zuid-Koreaanse keuken. De bijgerechtjes zijn daarom ook inbegrepen en tegenwoordig een gewoonte. Volgens mijn vriendin is het een ongeschreven regel voor een restaurant om hier aan mee te doen en het onbeperkt bij te vullen. Doe je dat niet, dan wordt je snel als slecht restaurant bestempeld.

De regen vandaag zorgt ervoor dat we onze plannen wijzigen. Mijn Koreaanse vriendin wil heel graag een fotoshoot doen met een Koreaans kostuum aan en in haar enthousiasme neemt ze mij en haar man mee. We trekken een mooie jurk aan – nee niet haar man, die trekt wat anders aan – er wordt een make-upje op haar gezicht gedaan, onze haren worden gedaan en we krijgen nog wat attributen aangereikt. De shoot duurt misschien tien minuten, maar alles bij elkaar zijn we wel even zoet en heb ik mij kort een Koreaanse koningin gewaand. We sluiten de dag af in het restaurant met Vegetarian Temple Food. Het is een heel mooi restaurant in tempelstijl en met veel planten gedecoreerd. We worden zelfs getrakteerd op een dansshow. Het eten is super uitgebreid en we krijgen een ontelbaar aantal bakjes met eten op onze tafel geserveerd. Diverse soorten zeewier, een groenten stoofpotje, verschillende verse groenten, kleine hartige pannenkoekjes en natuurlijk mag de kimchi niet ontbreken. Alles smaakt erg lekker!

Dan is het eindelijk echt tijd om de toerist uit te gaan hangen. Veel bezienswaardigheden zijn op loopafstand, dus ik kan met de benenwagen naar het Changyeonggung Palace en het ernaast gelegen Changdeokgung Palace. Dit zijn twee van de vijf grote paleizen in Seoul. Het eerstgenoemde paleis is meer ‘freestyle’ gebouwd, en daarom niet zo rechttoe, rechtaan. Het is een groot complex met een mooie tuin ernaast en een vijver. De meeste gebouwen van het paleis zijn tijdens de Japanse invasie in 1592 verwoest en daarna opnieuw gereconstrueerd. Op deze plek waan je je even in een andere wereld, buiten de drukke moderne stad.

Aan het eind van de middag ontmoet ik mijn vriendin in de wijk Hongdae, een erg levendig gebied met veel studenten. Het is een hippe buurt die bekend staat om zijn creativiteit en muziekcultuur. Karaoke is ontzettend populair in Korea en er staan hier meerdere mensen naast elkaar te zingen. Er zit maar een paar meter afstand tussen de zangers en zangeressen, dus je hoort allerlei muziekstijlen door elkaar heen. Uiteraard is K-pop, wat staat voor Korean Popular Music, goed vertegenwoordigd. De kwaliteit van de ‘artiesten’ verschilt nogal: een aantal zijn best goed, en anderen tja…wat zal ik daar over zeggen…die hebben wat meer oefening nodig, maar graag buiten mijn aanwezigheid.  

We eten wat snacks op de Namdaemun market en vervolgens bibimbap, een van mijn favoriete Koreaanse gerechten. Bibim betekent gemixte ingrediënten en bap staat voor rijst, samen vormt dat gemixte rijst. Het gerecht kan zowel koud als warm gegeten worden en wordt afhankelijk daarvan geserveerd in een roestvrij stalen kom of in een verwarmde stenen kom. De rijst ligt in het midden en daaroverheen diverse groenten, zoals o.a. wortel, komkommer en taugé met daarbij een gebakken ei en soms vlees naar keuze. Je dient de ingrediënten te mixen en je kunt een pittige rode saus toevoegen voor extra smaak.

Als afsluiter van vandaag gaan we naar de Namsan Tower, ook wel Seoul Tower genoemd. De toren zelf is met zijn 236 meter niet absurd hoog, ter vergelijking het hoogste gebouw ter wereld is 828m, maar omdat de communicatietoren op de Namsan berg staat, is deze toch vanaf veel plekken in de stad te zien. Vanaf de berg hebben we dan ook een mooi uitzicht over de stad. De plek is erg populair onder verliefde stelletjes, die daar massaal de bekende slotjes aan de railling vast maken ter bevestiging van hun liefde en hoop op een lange toekomst samen.

De volgende dag is het tijd voor een ander paleis namelijk Gyeongbokgung palace. Dit paleis is het eerste en grootste van de vijf paleizen in Seoul. Het is gebouwd in 1395 en heeft een erg traditionele stijl. Ook dit gebouw is niet gespaard gebleven tijdens de Japanse invasie en later meerdere malen gereconstrueerd. De stijl is gebaseerd op de Verboden Stad in Beijing, en daarmee een zelfvoorzienend complex. Het is meer rechttoe, rechtaan, met rechthoekige vormen en de gebouwen staan in een lijn achter elkaar. Uiteraard wordt het omgeven door een groot stuk land en aan de achterkant ligt een grote tuin met veel groen, als ook het Korean folk museum Inwangsan. In het complex lopen heel veel toeristen met Koreaanse kostuums aan. Dit lijkt toch wel hét ding dat je gedaan moet hebben in Seoul.

In de middag ontmoet ik mijn vrienden weer en samen gaan we naar de Inwangsan berg. We kunnen het startpunt van de hike niet goed vinden en nemen een klein paadje dat naar de wandelroute zou moeten leiden. We klimmen, klauteren en glijden en worden lek gestoken door de muggen. Uiteindelijk draaien we toch maar om en besluit mijn vriendin helaas af te haken. Ik loop verder met haar man, en de aanhouder wint want via de Seoul stadsmuur bereiken we de top. Vanaf 338 meter hoogte hebben we een leuk uitzicht, van bijna 270 graden, over de stad. Beter dan de dag ervoor vanaf de Seoul Tower, dus onze moeite is wel beloond.   

Ik ben gek op street food en dus is het tijd voor een bezoek aan de night market. We bezoeken er gelijk maar twee, eerst de Dongdaemun night market en vervolgens de  Gwangjang night market waar we eten. We delen een soort pannenkoek met groeten, de befaamde cilindervormige rice cake met pittige rode saus (tteokbokki), Koreaanse sushi (gimbap) en een twisted doughnut. De Koreaanse sushi is voortgekomen uit de Japanse versie en stamt uit de tijd dat Korea bezet werd door Japan. De Koreaanse variant is vaak groter, wordt in ander zeewier gerold en de inhoud is anders. In Japan wordt de sushi vaak gevuld met vis of andere zeevruchten, terwijl de Koreanen meer groenten, ei en vlees gebruiken. De naam, gimbap, is heel logisch: gim betekent zeewier en bap, weet je al, betekent rijst. Dat klinkt dan weer een stuk beter dan de Japanse naam ‘sushi’, ik heb me laten vertellen dat dat zoiets als zure rijst betekent. 

Om de calorieën meteen weer te verbranden, lopen we een stuk langs de Cheonggyecheon Stream, een stroom die door het centrum van Seoul loopt en waar je even uit de drukte kunt ontsnappen. De dag is niet compleet zonder het drinken van dongdongju (rice wine). Bier is hier een stuk minder populair, in plaats daarvan wordt er veel rijstwijn gedronken in verschillende smaken. Dongdongju is een variant van makgeolli, het grootste verschil tussen deze twee is dat makgeolli gefilterd is en dongdongju niet. Daardoor kunnen er nog stukjes rijst in de drank zitten en dien je af en toe te roeren. De naam maakt dit ook duidelijk want dongdongju staat voor drijvende wijn. Hoewel de drank ook verkrijgbaar is in een flesje, zul je het in een lokale bar in een kom geserveerd krijgen. Een grotere kom wordt in het midden van de tafel gezet en met een porseleinen lepel schenk je vervolgens een deel over in je individuele kommetje. Het is lastig te omschrijven waar de drank mee te vergelijken is, maar het is wit en wat crèmeachtig. Ik zou zeggen gewoon zelf een keer proberen!

De stad Seoul heeft, net zoals Hong Kong, twee gezichten. Een moderner gedeelte met hoge gebouwen en een traditioneler gedeelte. Mijn verblijf ligt in een iets traditioneler gebied, dat met name in stand gehouden wordt voor het toerisme. Insadong Street heeft veel hotels, guesthouses, restaurants, barretjes en souvenirwinkels. Het is een verkeerloze straat bedekt met keien en traditionele gebouwen eromheen. Erg sfeervol! Het bezoek aan Bukchon Hanok Village is ook de moeite waard. Het traditionele dorp met smalle, kronkelende steegjes is ontzettend toeristisch, wat me vervelend lijkt voor de mensen die er wonen, want het is gewoon een residentieel gebied. Er staan honderden hanok huisjes, gebouwd van steen en met glooiende daken. Vele hanok huizen hebben plaats moeten maken voor modernere huizen en appartementen, gelukkig is Bukchon bespaard gebleven. De sfeer die er hangt is ondanks de vele toeristen toch rustgevend. Een tijdlang was het een trend om oud te vervangen door nieuw. Traditionele architectuur en cultuur beginnen nu echter weer hipper te worden en men investeert erin deze te behouden.

Samen met mijn vrienden ga ik lunchen, deze keer noedels in sesamsoep met paddenstoelen. Daarna gaan we naar een stad ongeveer twee uur van Seoul vandaan: Suwon. Leuk weetje voor de voetballiefhebbers onder ons: in Suwon zijn tijdens het WK van 2002 een aantal wedstrijden gespeeld. Dat is niet de reden waarom ik hier naar toe ga, maar omdat hier de ouders van mijn vriendin wonen. Altijd leuk om te zien hoe een lokaal gezin hier woont: het appartement is groot en vrij modern met een wat klassiekere inrichting. Volgens de Aziatische gastvrijheid moeten de gasten natuurlijk goed eten, dus daar zorgt haar moeder wel voor. Haar ouders laten ons vervolgens een groot fort zien en de stadsmuur, die kilometers lang is en een heel groot deel van de stad omringd. We eindigen in een restaurant met Koreaans buffet waar we onze buikjes verder mogen vullen met o.a. noedels en schaafijs met zoete bonen. Een klein wandelrondje om het meer, neemt het schuldgevoel slechts deels weg.

De laatste dag is alweer aangebroken en de ochtend brengen we door in Ihwa Mural Village. Dit is een artistieker gedeelte van de stad. Het gebied lag er een paar jaar geleden wat minder fraai bij en daarom werd in 2006 besloten om een project te starten en de wijk wat op te fleuren. Er staan een aantal muurtekeningen op huizen en het is aardig om te zien, al heb ik indrukwekkendere tekeningen gezien in bijvoorbeeld Vila Madalena in Sao Paulo, Brazilië. De bewoners zijn niet al te blij met de muurtekeningen en de toeristen die dit aantrekt. Er gaan dan ook geruchten dat een aantal tekeningen zijn overgeschilderd door de bewoners. 

Zoals je inmiddels wel begrepen hebt, is goed eten in Zuid-Korea erg belangrijk. Gelukkig bevalt de keuken mij wel, dus vind ik het geen straf om daar aan mee te doen. Natuurlijk mag in dit verhaal de link met Nederland niet ontbreken, want Zuid-Korea heeft die zeker ook en verbazingwekkend in de categorie eten en drinken. De kans is groot dat jij er nog nooit van gehoord hebt, maar in Korea drinken ze het graag: Dutch Coffee (Nederlandse Koffie). De koffie wordt koudgebrouwen en het proces duurt langer dan het zetten van warme koffie, ongeveer 5 uur vs 5 minuten. De daadwerkelijke herkomst is onduidelijk, maar er gaan verhalen dat de koffie stamt uit de VOC-tijd. De zeevaarders gebruikten koud water, omdat deze dan langer houdbaar zou zijn tijdens de lange reizen. Het proces is achtergebleven in Korea en Japan en daar verder ontwikkeld, terwijl de methode in Nederland vergeten werd. De koffie wordt in een glazen apparaat gedaan en vervolgens gevuld met ijswater dat er langzaam doorheen drupt. Dit zorgt ervoor dat de koffiesmaak sterker wordt, meer aroma’s behoudt en daardoor minder bitter en zuur smaakt. Het klinkt als een mooi marketingpraatje, maar uit persoonlijke ervaring kan ik het bevestigen. Normaal drink ik mijn koffie met melk, omdat ik ‘m anders te bitter vind, maar in het geval van de Dutch Coffee is dat zonde, die moet je gewoon lekker zwart drinken.

Mijn laatste lunch hier bestaat uit spicy noodles en kimchi dumplings. Dumplings worden ook veel gegeten in Hong Kong en de rest van China. Mocht je niet weten wat dumplings zijn, dat zijn gestoomde of gebakken deegzakjes vaak gevuld met groeten of vlees en in dit geval dus kimchi. De Koreaanse keuken is vrij uitgebreid en er zijn voldoende vegetarische opties te verkrijgen. De mensen kunnen meestal wel een paar woordjes Engels en komen vriendelijk over, maar natuurlijk was het heel handig om een local bij me te hebben die altijd kon helpen bij o.a. het bestellen van een gerecht. Kortom, Zuid-Korea is het zeker waard om meer tijd door te brengen, al is het alleen maar om het eten. Natuurlijk heb ik niet alle (populaire) Koreaanse gerechten kunnen noemen, maar als je nu nog geen honger hebt gekregen, dan weet ik het ook niet meer. Eet smakelijk!

Seoul Vegetarian Temple Food

6 thought on “Delicious Soul of Seoul”

  1. Zoals altijd heb ik weer genoten van jouw verhaal! Een beetje later dan gewoonlijk, dát dan weer wel, maar het maakt het niet minder interessant. Je hebt oog voor detail, zoals de bukkende buschauffeur of de verschillen in de eetcultuur. Research hoort er ook bij, zoals die voorgeschiedenis van de eetstokjes van de keizer. Mooi gedaan hoor, ik krijg zin om Korea te bezoeken en heerlijk mee te eten!
    Groetjes, Louise

    1. Hey Louise, beter laat dan nooit zeggen ze altijd! 🙂 Goed te horen dat je van het verhaal genoten hebt en zin krijgt in Koreaans eten. Wie weet zit een reisje naar Korea er over een tijdje wel in, in combinatie met Hong Kong? Groetjes, Monique

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Related Post